به یکی از خاطرات شخصی که قبلا خود ارضایی می کرده و موفق به ترک آن شده توجه کنید:

((هر گاه می خواستم به خود ارضایی اقدام کنم یک نو ع احساس ترس داشتم.همیشه سایه ی پدرم یا شاید دیگران را می دیدم و منتظر یک آبرو ریزی بزرگ بودم.توهمات بر من غلبه می کرد،کسی را در کمین می دانستم که می خواهد مچ مرا در آن حال بگیرد.چه آبرو ریزی بزرگی!حتی وقتی در اتاق را هم قفل می کردم و پرده ها را می کشیدم،باز خود را در امان نمی دیدم،می ترسیدم کسی بخواهد در را باز کند و در هم قفل باشد و من مجبور شوم،خود ارضایی را رها کنم و در را باز کنم،این موضوع چند بار اتفاق افتاده بود.همین بود که ترس از آبروریزی در نزد خانواده،خودارضایی را در کامم زهر می کرد،حتی با درهای بسته!))

 چنان که می بینید،مبتلایان به خود ارضایی،نمی توانند آنگونه که یک رابطه ی جنسی سالم،منجر به لذت می شود،از عمل خود لذت ببرند،شاید همین خود،باعث ناراحتی روحی روانی در آنها شود؛همین که طرف مجبور بوده،قبل از اوج لذت جنسی(ارگاسم)،خودار ضایی را ترک کند،خودش عاملی برای پریشانی روان است و ترسی که مدام همراه خود دارد نیز،او را همواره در رنج قرار می دهد و از آن گذشته ترس از اینکه شخص دچار توهمات شود، بر اوضاع پریشان فکری و روانی او دامن می زند. در صورتی که با ترک این عمل،روح فرد تسکین خواهد یافت و آرامش به او باز می گردد.